|
8 دی 1391برچسب:, :: 14:22 :: نويسنده : نگار
نگار نگاشت: میان لحظه های من سکوتی سرد پنهان است میان خنده ام شاید هزاران درد پنهان است
میان موج احساسم صدای ناله پیچیده کدامین ساحل آرام؟؟ دلم از صخره رنجیده
میان لحظه ی شادی درونم جنگ بر پاشد صدای خنده ام طبلی است از جنگی که غوغا شد
من از این شادی بی تو از این احساس میترسم من از دوری ز معبودم تمام عمر در رنجم
تمام عمر خندیدن ،بدون بودنت رنج است اگر تو مرگ فرمایی برایم بهتر از گنج است
ببین دستان احساسم پر از خالیست ای رحمان ببین من عشق میخواهم که دردم را کند درمان
در این تاریکی و ظلمت که احساسم ترک برداشت بدنبال تو ام ای نور، رهم بنما به سوی راست
نظرات شما عزیزان:
یــــــاد ســـــهراب بـــــخیر
آن سپـــــهری کـــــه تـــــا لحـــــظه ی خـــــاموشـــــی گفــــتـــ: تـــــو مـــــرا یـــــاد کنـــــی یـــــا نکـــــنی بـــــاورت گـــــر بشـــــود یـــــا نشـــــود حـــــرفی نیــــــــــستـــــ ... امـــّـــــا نفـــــســـــم میـــــگیـــــرد در هـــــوایی کـــــه نفـــــس هـــــای تـــــو نیســـــتـــــ ...! ![]()
![]() |